Św. HIOB POCZAJOWSKI

HIOB POCZAJOWSKI, mnich (Prepodobnyj Iow, igumien Poczajewskij), 28 sierpnia/10 września (rocznica otwarcia relikwii w 1659 r.) i 28 października/10 listopada (rocznica śmierci).

Urodził się w 1550 r. w Galicji w prawosławnej rodzinie, nie znającej unii i zachowującej niezmiennie dawną pobożność przodków. W życiu świeckim nazywał się Jan Żelezo.

Już mając dziesięć lat wstąpił do Monasteru Ugornickiego. Dwa lata później złożył śluby zakonne, a po osiągnięciu pełnoletności został wyświęcony na kapłana. Przez cały ten czas odznaczał się szczególną gorliwością w wypełnianiu zasad życia mniszego.

W niezmiernie trudnych dla Cerkwi czasach, gdy unia odnosiła znaczne sukcesy, bogobojny książę Konstanty Ostrogski zaprosił Hioba na Wołyń, by umacniał wiarę prawosławną. Powierzył mu też zarząd monasteru w Dubnie. Święty mądrze kierował wspólnotą, nauczając miejscową ludność zasad wiary i głosząc jak należy strzec tego skarbu. W obronie prawosławia napisał też wiele dzieł.

Na początku XVII w., w poszukiwaniu miejsca do samotnego, ascetycznego życia Hiob osiadł w monasterze poczajowskim, gdzie wkrótce, na prośbę mnichów, został ihumenem. Umartwiając swe ciało, nieustannie spędzał czas na modlitwie lub pracy. Wciąż bronił też wiary prawosławnej. Założył znaną poczajowską drukarnię.

Św. Hiob zasnął snem wiecznym 28 października 1651 r. Po ośmiu latach otwarto jego grób i odnaleziono nie uległe rozkładowi relikwie. Do dzisiaj znajdują się one w dolnej cerkwi Ławry Poczajowskiej.

Święty jest adresatem modlitw o uchronienie przed najazdem wrogów i innowierców. Największym kultem cieszy się na Ukrainie i w Polsce.

W ikonografii święty przedstawiany jest jako starzec z krótką, siwą brodą, odziany w czarne szaty mnicha wielkiej schimy. Zwykle prawą ręką błogosławi, w lewej trzyma rozwinięty zwój.

Imię Hiob pochodzi z hebrajskiego i oznacza "prześladowany".

W Niedzielę Palmową (28.III.2010.) do naszej świątyni przybyły cząsteczki relikwii świętych Hioba i Amfilochiusza z Poczajowa na Ukrainie.

opr. Jarosław Charkiewicz